Wszyscy chcemy kochać, a jeszcze bardziej – chcemy być kochani. Czy jednak miłość może być toksyczna? O złych relacjach, granicach i przemocy w związkach opowiada w majowym numerze dominikańskiego miesięcznika “W drodze” ks. Grzegorz Kudlak, psycholog i psychoterapeuta. Brytyjska psychoterapeutka, Sue Gerhardt (Znaczenie miłości. Jak uczucia wpływają na rozwój mózgu) zwraca uwagę na to, jak bardzo dzieci potrzebują bliskości i przytulania. Dariusz Piórkowski SJ pisze o przykazaniu miłości nieprzyjaciół – na czym ma w praktyce polegać? kto jest naszym nieprzyjacielem?

Drugim tematem wydania jest ekumenizm. Marek Blaza SJ tłumaczy, na czym polegają różnice dogmatyczne i polityczne pomiędzy Kościołami katolickim i prawosławnym. Wojciech Surówka OP zastanawia się jak daleko jesteśmy na drodze do jedności z prawosławiem. Maciej Biskup OP przybliża Kościoły chrześcijańskiego Orientu.

Ponadto w numerze: Michał Nogaś z radiowej Trójki opowiada o czytaniu książek: w ciągu roku czyta aż ok. 300 tytułów; reportaż o dominikańskim sanktuarium maryjnym w Gidlach, w którym od 500 lat czczona jest słynąca cudami maleńka figurka Matki Bożej; sylwetka średniowiecznego dominikanina Jana Falkenberga, autora donosów na Władysława Jagiełłę i Polaków. Mateusz Przanowski OP zastanawia się czy przywiązanie do doktryny Kościoła można nazwać faryzeizmem. Poza tym – jak zwykle – recenzje kulturalne, felietony i komentarze do niedzielnych czytań z Pisma Świętego.

Polecamy także książkę pt. “Summa rad”, autorstwa dobrze znanego w Rzeszowie o. Tomasza Pawłowskiego OP. Licząca 600 stron książka zawiera m.in. teksty o. Pawłowskiego na temat modlitwy, rachunku sumienia, spowiedzi, mszy świętej, postu, miłosierdziu, a także o tym, „jak się dobrać w miłości”.

Urodzony w 1927 roku w Poznaniu o. Tomasz Pawłowski jako 17-latek brał udział w Powstaniu Warszawskim. W czasie studiów na Uniwersytecie Poznańskim zetknął się z prowadzonym przez o. Bernarda Przybylskiego duszpasterstwem Akademickim Dominikanów. Po studiach wstąpił do Zakonu Dominikanów, a na początku lat 60. wspólnie z o. Joachimem Badenim prowadził duszpasterstwo studentów w poznańskim klasztorze.

W 1964 roku na prośbę ówczesnego arcybiskupa krakowskiego Karola Wojtyły założył w Krakowie duszpasterstwo akademickie „Beczka”, które prowadził do 1983 roku. Kilka lat później rozpoczął pracę w Rzeszowie, gdzie założył duszpasterstwo akademickie Szopka”. Obecnie mieszka w rzeszowskim klasztorze. Prezydent Lech Kaczyński odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

„W moim życiu najczęściej wszystko było odwrotnie. Wśród ateistów byłem głęboko wierzącym. Pośród zagorzałych katolików reprezentowałem radykalny sceptycyzm. W Poznaniu czułem się warszawiakiem. W Warszawie tęskniłem do poznańskiej solidności. W PRL byłem wrogiem klasowym. Na emigracji zajadle broniłem ludowej ojczyzny” – opowiada o sobie o. Pawłowski.